Excursie Océ

Maandag 7 december beten we met een excursie naar Océ de spits af van de 41e Dies. Océ is niet echt een bedrijf wat een gemiddeld persoon kent, vaak kennen ze wel de naam, en het had toch iets te maken met kopieermachines, maar verder? Toch leek het ons leuk om te gaan kijken en daarom vertrokken we met twee man minder dan gepland naar het drassige Limburg, ondanks de wilde stakingen die de NS niet gepland had.
Aangekomen in Venlo stond er een grote touringcar op ons clubje van 14 man te wachten en nadat deze bus op het Océ-terrein tijdelijk even de weg kwijt was kon de excursie beginnen met je raadt het al, vlaai! Voldaan van de taart werden we getrakteerd op een gelikt filmpje over Océ, gevolgd door informatiepraatje van het hoofd engineering. Deze legde verder alle details van Océ uit, hoe een carrière bij Océ eruit zou kunnen zien, welke projecten er lopen en hoe de hiërarchie van het bedrijf eruit ziet. Bijvoorbeeld dat de filosofie van Océ t.o.v. projecten is dat je beter de beste zo vroeg mogelijk kunt kiezen, dan bijvoorbeeld drie projecten parallel te ontwikkelen en dan de beste te kiezen (zoals hun 7x zo grote concurrent Xerox dat doet). Ook werd nog uit de doeken gedaan hoe hun markt zich ontwikkeld heeft; van eerst een simpele analoge copier, naar een uiterst geavanceerd digitale kopieeromgeving (letterlijk als je de omvangrijke apparaten ziet). Maar wat ze ook bouwen, het blijft business-to-business werk, ze verkopen in principe alleen aan bedrijven. Dit is dan ook meteen de reden waarom particulieren Océ eigenlijk niet kennen.
Ingenieurs kennen Océ echter wel, dat bleek wel toen er een oud studie-collega van de TU Eindhoven aan ons kwam vertellen hoe het werken bij Océ bevalt. Uiteraard positief, al kwamen bij hem de vlaaien een beetje de neus uit. Enkele quotes: open sfeer, veel eigen invulling, multidisciplinair, overal formulieren voor, mogelijkheid om je eigen loopbaan uitstippelen.
Iedereen begon natuurlijk al te kwijlen, om dit te voorkomen besloten ze ons bij Océ maar een lunch voor te zetten. En maar liefst een vijf gangen lunch, vis-voorgerecht, soep, rest, chocolade mousse en koffie. (Nee, geen vlaai op dit moment van de dag.)
In de middag kregen we een drietal demonstraties te zien, waaronder een experimentele printhead. Dit is het onderdeel in een kopieerapparaat welke de magnetische rol belicht, zodat de toner gefixeerd wordt. Deze printhead had een hogere resolutie dan normaal, zodat er dan ook 9000 smd-LEDjes (Denk even aan 20 mA per LEDje x 9000) op zaten. Deze konden allemaal individueel ingesteld worden en zelfs onafhankelijk gekalibreerd zodat ze allemaal even fel branden.
Ook kregen we nog een kopieer-caravan te zien, de Océ-9800. Dit is een zwart-wit A0 copier, met een kruissnelheid van 10 m/min. Deze was volledig digitaal, dus inclusief scanner, file-server voor opslag van scans, gekoppeld aan het netwerk en zelf met een apparaatje wat de A0-posters opvouwde tot A4-pakketjes. Helaas was deze Océ-9800 net een dag van te voren gedemonteerd door een onbekende, dus kregen we de iets tragere (7 m/min) Océ-9700 te zien, ook leuk.
Als je digitale kopieermachines hebt, zou je natuurlijk ergens de draden door kunnen knippen, en dan zou je theoretisch een scanner moeten hebben. Dit is de moeite van het onderzoeken waard, dus zo gezegd zo gedaan. En inderdaad, het kan. Er stond een experimentele opstelling met een kleuren-copier, van 30 pag/m. Alleen welke PC is in staat dit weg te werken? Hun opstelling bevatte een dual P2-350 met parallelle harddisks, en dit haalde 15 pag/min (A4, full-colour). Toch al een mooie prestatie. Het nut? Het papierloze kantoor, dus een postkamer die alles inscant, en dan verder mailt.
Tenslotte was er natuurlijk een borrel om bij te komen van de drukke dag bij Océ, en vervolgens onze luxe touringcar naar het station. Als dit verhaal je niet bekend voorkomt (er dus niet bij was), heb je echt iets gemist!